Stephanus Gaselee

Wikidata Stephanus Gaselee
Res apud Vicidata repertae:
Nativitas: 9 Novembris 1882; Kensingtonia
Obitus: 16 Iunii 1943;
Patria: Britanniarum Regnum, Britanniarum Regnum

Stephanus Gaselee, vulgo Sir Stephen Gaselee (natus anno 1882; mortuus die 16 Iunii 1943) fuit legatus, eruditus, ganeo, amator librorum antiquorum Anglicus. Fuit bibliothecarius Collegii Magdalenae apud Cantabrigienses et amicus Alwini Scholfield qui eodem fere tempore bibliothecarius merebat universitarius.

Anno circiter 1902, annum vigesimum agaens, iam "character" vel "persona Cantabrigiensis" a Ronaldo Storrs delineatus est: membrum societatis "Decemvirorum" disputatorum philosophicorum una cum Ioannem Maynard Keynes et Lytton Strachey, eruditissimum litterarum classicarum, bibliophilum, liturgiologum, "qui tenilusor capillos reti retinebat, qui cattos suos Siamenses taetro pulmonis bovini frusto alebat (diu in patella prope cubile suum servato); qui quotidie per annum focum accendebat quippe Anglia sub climate frigido iacebat; qui societatem cenatoriam Deipnosophistarum condidit cuius socii purpuream synthesim gerentes serica syringea ornatam, vodca urbane praepotita, Oceanum sine chartis ciborum dialogorumque navigabant; qui Coptice legere scribere loqui potebat (id quod Copti ipsi iam trecentos annos non faciebant); qui calamo suo sacerdotali noctu fumebat dum Petronium vestimentaque ecclesiastica alasque squalorum(en) et problemata culinaria exponebat; princeps saecularis et miles Ecclesiae, gastronomus regius" cum quo per hortos collegiorum lintro permeabat cerasosque e magnis saccis rodebat dum fabulas Guidonis de Maupassant inter se viva voce recitabant.[1]

  1. the Decemviri, a society ... which met every Wednesday night ... Charles Tennyson ... J. M. Keynes ... Lytton Strachey ... Stephen Gaselee was already at the age of twenty what he never ceased to be, a Cambridge Personality; Gaselee, with almost as many friends as interests, a first-class classical scholar, a bibliophile, a bibliographer, a liturgiologist; Gaselee, who when playing tennis wore his hair in a net; who kept Siamese cats, fed with a revolting portion of cow’s lung preserved on a plate above his bookshelf; who had a fire every day in the year because England has a cold climate; who founded the Deipnosophists’ dining club, where the members, robed in purple dinner-jackets lined with lilac silk and preluding dashingly on Vodka, would launch forth into an uncharted ocean of good food and even better talk; Gaselee, who read, wrote and spoke Ancient Coptic (which the Copts themselves had not done for 300 years); Gaselee, nightly puffing his long church-warden whilst he expatiated on Petronius, vestments, Shark’s Fin and cooking problems; a lay Prince of the Church, Ecclesiastic Militant and Gastronomer Royal ... afternoons spent with him in a canoe on the Backs with immense bags of cherries reading aloud to each other Guy de Maupassant: Ronald Storrs, Orientations (Londinii, 1937) pp. 15–16

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy